คุยหลายเวทีว่า "สื่อกับฐานข้อมูลต่างกัน"

พรุ่งนี้มีงานที่ทุ่งโพธิ์ หมู่ ๗ กับ หมู่ ๓ นั่งหาข้อมูลไปเจอะของดีมาเลยเอามาฝากจากเฟชบุ๊ก ของมูลนิธิโลกสีเขียว (เคยเจอะกันสองครั้ง ตอนไปถ่ายทำ ผู้ใหญ่สมศักดิ์ ระยอง กับ หลวงพ่อสุวรรณ์ นคร) เอาครับผลงานดีๆ มีสาระแก่สังคมเอามาฝากมาดูกัน ฝากถึง ปตท.นิดนึ่งบางทีต้องไปดู "ขุนรองปลัดชู"กันบ้าง

บางที บางคนนึกไม่ออกว่า บรรพบุรษคืออะไร พูดง่ายๆ ตอบตรงๆ ว่า พ่อแม่ที่เลี้ยงคุณมานั้นแหล่ะครับ ถ้า งงๆ ก๊กๆ นึกไม่ออก บอกไม่ถูก ก็ไปถาม พ่อ แม่ คุณดูว่า ปู่ ย่า ตา ทวด เลี้ยงแกมาอย่างไร

ดูสื่อนี้แล้วคงเข้าใจขึ้นเยอะ

เวทีแล้ว เวทีเล่าก็บอกมันเรื่องเดิมๆนี้ล่ะ จะยื่นในจุดนี้แม้จะไม่มีเวทีให้ยืน

การสื่อสาร หรือ สื่อหลักหมายถึงโทรทัศน์ วิทยุ เคเบิ้ล หรือ จานดาวเทียม มีสักกี่ช่องที่เผยแพร่ความรู้เพียงอย่างเดียว และความรู้นั้นกี่รายการที่ดูแล้วมาปรับใช้กับตนเองและชุมชนที่อยู่ได้ วันนี้หลายคนตกอยู่ในการบริโภคข่าวสารแบบเขาป้อนให้อย่างเดียว บ้างคนมองหาต้นแบบที่ไกลตัวเกินไป ระยะเวลาอันจำกัดทำให้เราได้รับข้อมูลแบบรับทราบ รับรู้ แต่ไม่ได้ลงลึกถึงที่มาที่ไป ตลอดจนวิธีปฏิบัติให้เกิดผลอย่างเป็นรูปธรรม

สภาองค์กรชุมชน ตำบลทุ่งขมิ้น หลังจากได้เข้าร่วมประชุมการใช้สื่อของสภาองค์กรชุมชน จังหวัดสงขลา ก็ได้จัดรูปแบบการประชุมระดับหมู่บ้าน โดยแบ่งเป็นการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจัดการประชุม การนำเสนอเนื้อหาสาระที่เกิดขึ้นในระดับประเทศ และในระดับชุมชน การใช้สื่อที่สะท้อนปัญหาที่อาจเกิดขึ้นในชุมชนได้ ทำให้เกิดการจัดตั้งกรรมการซอยขึ้นเพื่อให้ชุมชนได้เข้าถึงข้อมูลข่าวสารอันเป็นประโยชน์สูงสุด และสามารถทำให้คนในชุมชนมีความรู้ ความเข้าใจ ตลอดจนรักษาสิทธิอันพึ่งมีของตนไว้ได้

                ท่านผู้ติดตามครับหลายครั้งหลายคราปัญหาที่เกิดขึ้นในระดับประเทศ ไม่ว่าจะเป็นการประท้วง การปิดถนน จนไปถึงการทำล้ายข้าวของหรือแม้กระทั้งการเอาชีวิตกันเลย  มันผ่านกระบวนการของผู้ไม่ประสงค์ดีผู้หวังแต่ประโยชน์ส่วนตน ใช้วิธีต่างๆนาๆ บ้างครั้งการประชาพิจารณ์โดยกลุ่มคนที่มีการจัดตั้งขึ้น แล้วลงมติว่าผ่านจากชุมชนก็มีให้เห็นอยู่บ่อยครั้ง ผู้เขียนได้อ่านเจตนารมณ์ของการก่อตั้งสภาองค์กรชุมชนแล้ว เห็นว่าได้การและกาลแล้วที่กลุ่มคนในชุมชนเองจะต้องเปิดใจเปิดตาเปิดหูรับฟัง อีกสี่ปีประชาคมอาเชียนก็ครบวาระแล้วการเปิดประตูบ้านที่สำคัญ อีกก้าวหนึ่งที่พูดได้เลยว่า “มนุษยชาติเอ๋ยจะได้รู้จักความเป็นคนไทยอีกครั้ง”  หลายครั้งหลายคราที่บรรพบุรษไทยเอาเลือดเอาเนื้อเอาชีวิตเข้าแลกไว้ เราจึงมีพื้นแผ่นดินอยู่ทุกวันนี้ ตั้งแต่ปี๒๕๓๙ โดยประมาณคำว่า"โลภาภิวัตน์"เป็นคำอิตในสมัยนั้น ทุกวันนี้เปลี่ยนเป็น "บูรณาการ" ถ้าอาศัยฟังเอาก็สรุปง่ายๆว่าการทำให้ดีขึ้นทันสมัยขึ้น แต่คำหลังนี้โดนใจดีเพราะมาทันที่ทันเวลาไปตามหาคำแปลกับความหมายก็ตกใจครับ มันได้มาจากภาษาฝรั่งมังค่าโน่น ผู้เขียนแยกคำออกสองคำโดยใช้ภาษาไทยเรานี่ล่ะครับ คือ "บูรณะ" การดูแลรักษา การป้องกัน การสงวน กับ การ การกระทำ

บูรณาการที่เราได้ยินได้ฟังกันหนาหูวันนี้ เป็นการเอาคำฝรั่งมาแปลเป็นไทย และก็เป็นหน้าที่คนไทยอีกครั้งหนึ่งที่จะทำอะไรแบบไทยๆให้บูรณาการ........ สวัสดี

นำภาพกิจกรรม "ลานบุญคุณธรรมนำชุมชนสู่ความเข้มแข็ง" ครั้งที่ ๒ มาฝากกันครับ